اثر همزمان تمرین هوازی منظم و عصاره سیر بر شاخص‌های آپوپتوزی بافت قلب موش صحرایی پیر تحت بیماری مزمن کلیوی

مقدمه: یکی از مشکلات ناشی از سالمندی توسعه آپوپتوز در بافت‌های مختلف بدن می‌باشد. شواهدی وجود دارد که برخی از داروها از طریق توسعه فشار اکسیداتیو موجب توسعه این روند می‌شوند. با این وجود فعالیت‌های بدنی و داروهای گیاهی با دو مکانیسم متفاوت می‌توانند موجب مهار آپوپتوز شوند. هدف:‌ هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی منظم به همراه مصرف عصاره سیر بر سطوح Bax و Bcl-2 و نسبت آن دو در بافت قلب موش‌های صحرایی مسن مبتلا بیماری مزمن کلیوی بود. روش بررسی: در یک کارآزمایی تجربی، 42 سر موش صحرایی نر ویستار پیر (48 تا 50 هفته) انتخاب و به طور تصادفی به گروه‌های کنترل، دوکسوروبیسین، دوکسوروبیسین- سالین، دوکسوروبیسین- تمرین، دوکسوروبیسین- سیر، دوکسوروبیسین- سیر- تمرین تقسیم شدند. بیماری مزمن کلیوی با یک بار تزریق زیر جلدی دوکسوروبیسین (5/8 میلی‌گرم/ کیلوگرم وزن) القا شد. برنامه تمرینی شنا شامل30 دقیقه/روز، سه روز/هفته  به مدت 8 هفته بود. گروه‌های دوکسوروبیسین- سیر و ترکیبی با عصاره سیر (5/2گرم/کیلوگرم وزن بدن) گاواژ شدند. سطوح قلبی Bax و Bcl-2 به روش الایزا سنجیده شد. نتایج: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین شنا و مصرف عصاره سیر و ترکیب تمرین و عصاره سیر سبب افزایش معنی‌داری در سطوح Bcl-2 و همچنین کاهش معنی‌داری در سطوح Bax و نسبت  Baxبه Bcl-2 بافت قلب موش‌های مسن تحت بیماری مزمن کلیوی شد (05/0 < P). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، فعالیت بدنی و سیر هریک به تنهایی اثر محافظتی بر بافت قلب را اعمال می‌نمایند. اما این دو مداخله اثر یکدیگر را در این محافظت تقویت نمی‌نمایند. لذا پیشنهاد می‌شود می‌توان از هریک به تنهایی استفاده نمود.